Hasan EJDERHA

KAR

Kar yağdı

Her yer bembeyaz

Seviniyor çocuklar ve anneleri

Gün görmüş nineleri biliyor fakat

Kenar mahallede dört çocuklu dul Ayşe'nin Yakacağı olmadığını ve Ayşe'lerin ve Fatma'ların.

Sevinmesin mi çocuklar

Kar beyazlığında koşarak.

Yuvarlanmasınlar mı karlar üzerinde neşe ile coşarak.

Gecekonduda çocuklar sevmiyor karı fakat.

Kat kat kazakları olmadı/olmayacak

Battaniye de ısıtmıyor mu ne.

Tüyleri dökülüp şilte olmuş battaniye.
Soğuk ve battaniye yan yana gelince ne sıcak kelime 
Ya battaniyelikten eser kalmamışsa.

Koşsun çocuklar karlar üzerinde.

Annelerinden azar işitme pahasına

Çantalarının üzerine yatıp da kayabilirler.

Ne güzel bir eğlence.

Kıkırdaşsın çocuklar karda yuvarlanırken,

kayarken,

koşarken,

düşüp yeniden kalkarken.

Gece konduda kara basılmaz  buz kesen morarmış ayaklarla,

kar soğuktur, kar hastalıktır, kar ölümdür.

Lastik parçalarının, teneke sobada yanarkenki kokusudur kar.

Yağar bembeyaz

Kapkara dumanları tüter lastiğin ve plastiğin.

Yastığın yüzü kapkara

Genizlerde bir acı simsiyah öksürük kar.

Çocuklar sevinsinler

Çocuklar gülüşsünler yağınca kar.

Dökülsünler sokaklara ve parklara yaptıkları kardan adamlara kömürden göz yapmasınlar fakat.

Kömürden gözler karadır

Gecekondu karadır

Lastik ve plastik karadır
Yanınca isi karadır

Çocukların morarmış elleri

anaların yüreğinde

iyileşmeyen 

yaradır.

Yine kar yağacak, sevinecek çocuklar
Yine kar yağacak; donacak, üzülecek çocuklar.

Hepsi bizim çocuklar.

Üşüyen çocukları

Üşütmesin

Kolestrolü yüksek amcalar.